عفونت ادراری چیست؟

عفونت ادراری چیست؟

Blog Article

عفونت باکتریایی دستگاه ادراری (UTI) شایع ترین نوع عفونت است که بر دستگاه ادراری تأثیر می گذارد . ادرار یا ادرار مایعی است که کلیه ها از جریان خون خارج می شوند. ادرار حاوی نمک و مواد زائد است، اما به طور معمول حاوی باکتری نیست. هنگامی که باکتری وارد مثانه یا کلیه می شود و در ادرار تکثیر می شود، عفونت ادراری می تواند رخ دهد

برای درمان عفونت ادراری در تهران با دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید.

سه نوع اصلی UTI وجود دارد. باکتری هایی که فقط مجرای ادرار (لوله کوتاهی که ادرار را از مثانه به خارج بدن می رساند) را آلوده می کنند، باعث اورتریت (تلفظ: yur-ih-THRY-tis) می شوند. باکتری ها همچنین می توانند باعث عفونت مثانه شوند که به آن سیستیت (تلفظ: sis-TIE-tis) می گویند. نوع دیگر و جدی‌تر عفونت ادراری، عفونت خود کلیه است که به پیلونفریت معروف است (تلفظ می‌شود: pie-low-nih-FRY-tis). با این نوع UTI، فرد اغلب دچار کمردرد، تب بالا و استفراغ می شود.

شایع ترین نوع عفونت ادراری سیستیت است. اینها بیشتر فقط باعث ناراحتی و ناراحتی می شوند. عفونت مثانه را می توان به سرعت و به راحتی درمان کرد. و دریافت سریع درمان برای جلوگیری از عفونت جدی تری که به کلیه ها می رسد بسیار مهم است.

چه چیزی باعث عفونت ادراری می شود؟

عفونت ادراری معمولاً به این دلیل اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها وارد مجرای ادرار شده و سپس به مثانه راه پیدا می‌کنند و باعث عفونت می‌شوند. دختران خیلی بیشتر از پسرها به عفونت ادراری مبتلا می شوند که به احتمال زیاد به دلیل تفاوت در شکل و طول مجرای ادرار است. دختران مجرای ادراری کوتاه تری نسبت به پسرها دارند و دهانه آن به مقعد (جایی که مدفوع خارج می شود) و واژن، جایی که احتمال وجود باکتری ها وجود دارد، نزدیک تر است.

باکتری ها می توانند از راه های مختلفی وارد مجرای ادرار شوند. برای مثال، در طول رابطه جنسی، باکتری‌های ناحیه واژن ممکن است به مجرای ادرار رانده شوند و در نهایت به مثانه ختم شوند، جایی که ادرار محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند. به همین دلیل است که زنانی که از نظر جنسی فعال هستند اغلب به عفونت ادراری مبتلا می شوند. (UTI ها مسری نیستند ، بنابراین نمی توانید عفونت ادراری را از شخص دیگری بگیرید.)

اگر دختر پس از اجابت مزاج (BM) از پشت به جلو پاک شود، ممکن است باکتری وارد مثانه شود، که می تواند دهانه مجرای ادرار را آلوده کند. استفاده از اسپرم کش ها (از جمله کاندوم های تحت درمان با اسپرم کش) و دیافراگم ها به عنوان ضد بارداری نیز ممکن است خطر عفونت های ادراری را افزایش دهد.

بیماری های مقاربتی (STDs) ممکن است علائمی شبیه UTI ایجاد کنند، مانند درد با ادرار کردن. این به دلیل التهاب و تحریک مجرای ادرار یا واژن است که گاهی اوقات با کلامیدیا و سایر بیماری های مقاربتی همراه است. در صورت عدم درمان، بیماری های مقاربتی می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت جدی، از جمله بیماری التهابی لگن (PID) و ناباروری شود. بر خلاف UTI، STD ها مسری هستند .

به نظر می رسد برخی از افراد به طور مکرر به عفونت ادراری مبتلا می شوند، اما اغلب مشکلات دیگری دارند که احتمال ابتلای آنها به عفونت را افزایش می دهد، مانند مشکل در ساختار یا عملکرد دستگاه ادراری. شایع ترین مشکل عملکردی دستگاه ادراری،  ریفلاکس مثانه  (تلفظ: veh-zi-coe-you-REE-tur-al)، وضعیتی است که در آن مقداری ادرار به سمت عقب جریان می یابد یا از مثانه به حالب ها و حتی رفلاکس می شود. تا کلیه ها

علائم و نشانه های UTI چیست؟

UTI می تواند علائمی مانند:

• درد، سوزش یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن


• افزایش نیاز یا نیاز مکرر به ادرار کردن (اگرچه ممکن است مقدار بسیار کمی از ادرار دفع شود)


• تب


• شب ها زیاد برای دستشویی رفتن بیدار شدن


• درد شکم در ناحیه مثانه (به طور کلی زیر ناف)


• ادرار بدبو که ممکن است کدر یا حاوی خون باشد

اگر علائم عفونت ادراری دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. هرچه زودتر درمان را شروع کنید، ناراحتی کمتری خواهید داشت. با مطب یا کلینیک پزشک خود تماس بگیرید. اگر نمی توانید با پزشک خود تماس بگیرید، می توانید به مرکز مراقبت های فوری یا اورژانس بیمارستان مراجعه کنید. مهمترین چیز این است که در اسرع وقت اقدام کنید.

UTI چگونه تشخیص داده می شود؟

فقط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند عفونت های دستگاه ادراری را درمان کند. اولین کاری که پزشک انجام می دهد این است که با گرفتن یک نمونه ادرار تمیز، تایید می کند که فرد مبتلا به عفونت ادراری است. در مطب پزشک، از شما خواسته می شود که ناحیه تناسلی خود را با دستمال های یکبار مصرف تمیز کنید و سپس در یک فنجان استریل (بدون باکتری) ادرار کنید.

نمونه ممکن است برای آزمایش ادرار (آزمایشی که ادرار را از نظر میکروب یا چرک بررسی می‌کند) یا کشت ادرار (برای رشد و شناسایی باکتری‌ها در آزمایشگاه) استفاده شود. دانستن اینکه چه باکتری هایی باعث عفونت می شوند می تواند به پزشک شما در انتخاب بهترین درمان کمک کند.

UTI چگونه درمان می شود؟

UTI با آنتی بیوتیک درمان می شود. پس از چند روز آنتی بیوتیک، پزشک ممکن است آزمایش ادرار را تکرار کند تا مطمئن شود که عفونت از بین رفته است. مهم است که از این موضوع مطمئن شوید زیرا عفونت ادراری ناقص درمان شده می تواند عود کند یا گسترش یابد.

اگر کسی به دلیل عفونت ادراری درد زیادی داشته باشد، پزشک ممکن است دارویی را برای کمک به تسکین اسپاسم و درد در مثانه توصیه کند. این باعث می شود ادرار به رنگ نارنجی روشن تبدیل شود، اما بی ضرر است و معمولاً در عرض چند ساعت فرد را بسیار راحت تر می کند. در صورت عفونت کلیه، پزشک ممکن است داروی ضد درد تجویز کند.

اگر تمام داروها را تمام کرده اید یا اگر علائم شما بعد از 2 تا 3 روز درمان خیلی بهتر نشد، با پزشک خود تماس بگیرید.

در طول درمان و بعد از آن مقدار زیادی آب بنوشید زیرا هر بار که ادرار می کنید، مثانه کمی بیشتر خود را تمیز می کند. آب زغال اخته نیز ممکن است مفید باشد. نوشیدنی های حاوی کافئین (که می تواند مثانه را تحریک کند) مانند نوشابه و چای سرد را کنار بگذارید.

افرادی که فوراً برای UTI از پزشک کمک می گیرند، باید در عرض یک هفته علائم را از بین ببرند. فردی با عفونت شدیدتر ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد تا بتواند آنتی بیوتیک را از طریق تزریق یا IV (داخل وریدی، وارد ورید مستقیماً در جریان خون) دریافت کند.

پزشک ممکن است به افراد مبتلا به عفونت ادراری بگوید که به مدت یک هفته یا بیشتر از رابطه جنسی خودداری کنند، که باعث می شود التهاب به طور کامل برطرف شود.

Report this page